Uniwesytet Medyczny w Lublinie
Projekty
Tytuł projektu: Rola immunologicznych punktów kontrolnych w kształtowaniu profilu immunomodulacyjnego limfocytów T w przewlekłej białaczce limfocytowej
Konkurs: grant naukowy Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów
Kierownik projektu: dr Marta Morawska
Jednostka realizująca: Zakład Hematoonkologii Doświadczalnej
Budżet projektu: 200 000 PLN
Okres realizacji: 01.10.2025 r. – 30.09.2027 r.
Opis: Celem projektu jest zbadanie roli immunologicznych punktów kontrolnych w kształtowaniu profilu immunomodulacyjnego limfocytów T u pacjentów z PBL, w tym cząsteczki VISTA oraz receptorów PD-1, TIM-3, TIGIT, CTLA-4 i LAG-3.
W ramach badania planowane jest określenie pełnego profilu ekspresji białek immunomodulujących, tj. VISTA, PD-1, TIM-3, TIGIT, CTLA-4 oraz LAG-3 na powierzchni komórek układu immunologicznego oraz komórek nowotworowych metodą cytometrii przepływowej oraz ocena wpływu podwójnej blokady wybranych cząsteczek na funkcję limfocytów T in vitro w oparciu o ocenę proliferacji limfocytów T przy użyciu testu CFSE oraz pomiar produkcji wewnątrzkomórkowego IFN-γ metodą cytometrii przepływowej. Uzyskane dane zostaną odniesione do znanych czynników prognostycznych oraz parametrów klinicznych pacjentów z PBL.
Badania pozwolą na analizę fenotypu komórek układu immunologicznego u pacjentów z PBL i zdrowych ochotników, ze szczególnym uwzględnieniem ekspresji cząsteczek VISTA, PD-1, TIM-3, TIGIT, CTLA-4 i LAG-3 oraz populacji komórek z podwójną ekspresją receptorów immunomodulujących. Oceniona zostanie korelacja ekspresji tych cząsteczek z parametrami klinicznymi, takimi jak stadium zaawansowania choroby czy czas do leczenia, co może wskazać na nowe markery prognostyczne. Analiza poziomu sVISTA w osoczu pomoże ocenić jej rolę jako biomarkera PBL. Badania nad wpływem podwójnej blokady receptorów immunomodulujących na proliferację limfocytów T i produkcję cytokin mogą wskazać nowe cele terapeutyczne. Wyniki badań przyczynią się do zrozumienia mechanizmów immunosupresji w PBL i rozwoju nowych strategii terapeutycznych
Tytuł projektu: Ocena wpływu wybranych inhibitorów Kinazy Tyrozynowej Brutona na funkcję limfocytów Tγδ pod kątem immunoterapii
Konkurs: Grant naukowy Fundacji DKMS
Kierownik projektu: dr Michał Zarobkiewicz
Jednostka realizująca: Katedra i Zakład Immunologii Klinicznej
Budżet projektu: 200 000 PLN
Okres realizacji: 01.11.2023 r. – 31.10.2025 r.
Opis: Kinaza tyrozynowa Brutona (BTK) jest kluczową cząsteczką w transdukcji sygnału receptora komórek B. Wraz z odkryciem ibrutynibu, inhibitora BTK pierwszej generacji, BTK stał się atrakcyjnym celem terapii kilku nowotworów hematologicznych. Jednakże, chociaż wpływ inhibitorów BTK na nowotwory został dobrze zbadany, wpływ na mikrośrodowisko gospodarza jest nadal w dużej mierze nieznany. Uważa się, że BTK ulega ekspresji prawie wyłącznie na komórkach B, jednak ostatnie odkrycia wskazują na ekspresję BTK w innych komórkach, w tym w komórkach T. Rola BTK w komórkach T, w tym komórkach Tγδ, jest w dużej mierze nieznana, a obecnie dostępne dane są bardzo ograniczone. Ponieważ limfocyty Tγδ można łatwo namnażać in vitro oraz są one naturalnie wysoce cytotoksyczne względem komórek nowotworowych, uznano je za obiecujący środek terapeutyczny w immunoterapii przeciwnowotworowej. Wśród możliwych zastosowań dla komórek Tγδ można znaleźć transfer komórek namnożonych ex vivo, aktywację komórek Tγδ in vivo i wreszcie metodę CAR-T w oparciu o limfocyty Tγδ. Pakiety robocze (WP1-WP6) pozwolą nam przeprowadzić ilościową i funkcjonalną ocenę komórek Tγδ wystawionych na działanie inhibitorów BTK: ibrutinibu, acalabrutinibu i zanubrutinibu. Ponadto będziemy oceniać limfocyty Tγδ wyizolowane z próbek krwi pacjentów z rozpoznaniem przewlekłej białaczki limfocytowej (PBL) przed iw trakcie terapii ibrutynibem. Uzyskane w ten sposób dane będą skorelowane ze stanem klinicznym pacjentów. Szczegółowa ocena komórek Tγδ przyczyni się do lepszego zrozumienia BTK i efektów terapii inhibitorami BTK. Z praktycznego punktu widzenia ważne jest poznanie całego spektrum działania BTK w limfocytach Tγδ, ponieważ obecnie ocenia się je jako możliwą immunoterapię. Ponadto pozwoli na lepsze zarządzanie skutkami ubocznymi terapii inhibitorami BTK.
